Jump to content

խակամիտք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•կա•միտք 

  1. Արարատյան՝ միտք չզարգացած, անփորձ, տհաս
  2. դյուրահավատ, միամիտ ◆ Իր քաղցր լեզվովն էնքան էր մեր խակամիտք Սոսի գլուխը կլեկել ընչանք մտքիցը քցել էր իր արածները։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։