խակառակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•կա•ռակ 

  1. Վան՝ գութանի մասերից մեկը
  2. Նոր Ջուղա՝ դուռը փակելու հարմարանք ◆ Երբ գնում ես բաղը, դռան ետևից խակառակը դիր։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։