Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•ղել

Ստուգաբանություն

խաղաղ դարձնել ◆ Բայց բռնկած ապստամբությունը խաղաղելու հհամար կա մի ուրիշ արգելք։ (Մուրացան) ◆ Ծաղիկին… անուշ բուրումը կը խաղաղե հաճախ սրտի դառնությունը։ Տիգրան Կամսարական
խաղաղանալ ◆ Բազենյանը… հոգնելով` փոքր ինչ խաղաղեց: (Նար-Դոս) ◆ Մեր աշխարհը կրկին խաղաղեց, ժողովուրդը շունչ առավ։ (Մուրացան)
( ժղ. ) պարտակել, ծածկել, հետքը կորցնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։