խաղաղել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•ղել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խաղաղ դարձնել ◆ Բայց բռնկած ապստամբությունը խաղաղելու հհամար կա մի ուրիշ արգելք։ (Մուրացան) ◆ Ծաղիկին… անուշ բուրումը կը խաղաղե հաճախ սրտի դառնությունը։ Տիգրան Կամսարական
  2. խաղաղանալ ◆ Բազենյանը… հոգնելով` փոքր ինչ խաղաղեց: (Նար-Դոս) ◆ Մեր աշխարհը կրկին խաղաղեց, ժողովուրդը շունչ առավ։ (Մուրացան)
  3. ( ժղ. ) պարտակել, ծածկել, հետքը կորցնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]