խաղամոլ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑʁɑˈmɔl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•մոլ 

Ածական

1. խաղ հատկապես մոլեխաղ չափազանց սիրող, մոլեխաղերի անձնատուր եղած մարդ ◆ Չէր նմաներ այն սնանկ խաղամոլին, որ ձեռքը գրպանը կդեգերի հիմա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
2. խաղերով տարված ◆ Խաղամոլ երեխան ոչ սակավ անգամ պատժվում է իր անմեղ զվարճությունների համար։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

1. մոլախաղորդ
2. խաղացող ( մոլեխաղերի անձնատուր եղած մարդ )

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

• անգլերեն։ gambler (en)
• բիրմաներեն։ ကစားသမား (my) ‎(ka.ca:sa.ma:)
• գերմաներեն։ Glücksspieler (de) ար, Glücksspielerin (de) իգ
• կորեերեն։ 노름꾼 ‎(noreumkkun)

• չինարեն։

  հյուսիսային չինարեն։ 賭徒 (zh), 赌徒 (zh) ‎(dǔtú)

• ռուսերեն։ игро́к (ru) ար ‎(igrók)
• ֆիններեն։ uhkapeluri (fi)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։