խամբուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խամ•բուռ 

Քղի, Չենկիլեր՝

  1. փունջ (ծաղկի, խոտի, մազի)
  2. Վան՝ խումբ ◆ Հմենս էլանք մեկ խամբուռ ու Մուրատ գետն ընցանք։ ԱՏՍ
  3. Քղի՝ գլխարկի՝ ֆեսի ծոպ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։