խայաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•յաթ 

  1. Բորչալու՝ դերձակ ◆ Տիսուտ կարոտ չթողնիս, չասին թե գործավոր իմ, բեքրա խայաթ (Ս-Ն) Խայաթին երգեն կենա, ինքը կարի դեն կենա (Ահ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։