Jump to content

խայտառակվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խայ•տա•ռակ•վել  

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. ամաչեցնել, ամոթ բերել, ամոթանքի առարկա դարձնել ◆ Ինչ վիրավորանքներ ստացավ նա, որչափ անպատվվեց, խայտառակվեց։ (Շիրվանզադե) ◆ Էսպես խայտառակվեցինք աշխարհքի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կշտամբվել, անարգվել, պարսավվել, անպատվվել, անվանարկվել, ծանականալ, ծաղր ու ծանակ դառնալ, սևերես դառնալ, առակ դառնալ, խայտառակ լինել, խաղք լինել, խաղք ու խայտառակ լինել, ամոթով մնալ, մի մատ մեղր դառնալ, թուք ու մուր ուտել, թուք ու մուր լինել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]