խայտխինդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑjtˈχind]
վանկեր՝ խայտ•խինդ
Գոյական
- (նորբ․) խայտող խինդ՝ ցնծություն, ուրախություն ◆ Իսկ օրը, Տե՛ր իմ, բեկբեկվում է շողերիդ մեջ խայտխինդերի: Է․ Ալեքսանյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։