խանկառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խան•կառ 

  1. Նոր Նախիջևան, Բալու՝ չամորձատած կենդանի
  2. Քղի՝ (փխբ․) երես առած, շփացած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։