Jump to content

խանձառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խան•ձառ 

  1. Խոտուրջուր՝ աբեթն ու կայծքարը, որոնցով կրակ են ստանում
  2. կրակի կայծ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։