խաչալույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰɑˈlujs]
վանկեր՝ խա•չա•լույս
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խաչից բխող լույս, խաչով լուսավորված ◆ Ազգ, որ ծով ձգեց հազար կուռք ու Բել... Չսրեց թրերն իր խաչալույսի Յաթաղանաց մեջ ցողերի ագահ։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։