խաչալույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰɑˈlujs]
վանկեր՝ խա•չա•լույս
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) խաչից բխող լույս, խաչով լուսավորված ◆ Ազգ, որ ծով ձգեց հազար կուռք ու Բել... Չսրեց թրերն իր խաչալույսի Յաթաղանաց մեջ ցողերի ագահ։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։