Jump to content

խաչբռկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰbrˈkɛl]

վանկեր՝ խաչ•բ(ը)ռ•կել 

  1. Բալու՝ ծնոտներն իրար սեղմել, կարկամել, խոսել չկարողանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։