խաչփառ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰˈpʰɑr]
վանկեր՝ խաչ•փառ
- Արարատյան, Ղազախ՝ (եկեղ․) Քրիստոսի խաչելության պատվերով եկեղեցական դրոշակ, որ դուրս են բերում հանդիսավոր թափորի՝ արարողությունների ժամանակ, խաչվառ ◆ Խաչփառով, մեծ հանդեսով եկան դպա Աշտարակ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։