խաչք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰkʰ]
վանկեր՝ խաչք
- Կարին, Սեբաստիա, Բալու, Ակն՝ առաստաղի կամ տանիքի մեջտեղում բացված փոքրիկ պատուհան՝ քառակուսի շրջանակնրով
- Սեբաստիա՝ ծառի բնի այն տեղը, որտեղից դուրս են գալիս խոշոր ճյուղերը
- Սեբաստիա՝ առաստաղի գերան, մարդակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։