խաչքարաբուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑt͡ʃʰkʰɑɾɑˈbur]
վանկեր՝ խաչ•քա•րա•բուռ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) խաչքարե պատվանդանով շինված աղբյուրի ջրի հավաքման համար բռան տեսքով փոքրիկ ավազան, թաս, գուռ ◆ Ճաք է տվել խաչքարաբուռ այն աղբյուրի։ Վահագն Հրաչյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։