խաջալաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑd͡ʒɑˈlɑtʰ]

վանկեր՝ խա•ջա•լաթ 

  1. Ղարաբաղ՝ ամոթ, պատկառանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Խաջալաթ մնալ, Ամոթով լինել ◆ Դոստդուշմանդ կշտեն խաջալաթ վեչ մընաս։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։