խառդանագոշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑrdɑnɑˈɡɔʃ]
վանկեր՝ խառ•դա•նա•գոշ
- Նոր Ջուղա՝ երևակայական կենդանի՝ մանուկներին վախեցնելու համար
- (փխբ․) սոսկում ազդող, ահարկու դեմք ունեցող ◆ Վա՜յ, էդ ինչ խառդանագոշ մարդ է։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։