Jump to content

խառնալուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նա•լուր  

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. խառնաշփոթ կերպով լսվող, խառնաձայն, լսելու համար անախորժ ◆ Ամենահնչեղ լեզուն անգամ անհրապույր ու խառնալուր է դառնում։ (Վահրամ Փափազյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]