Jump to content

խառնափշտոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑrnɑpʰʃˈtɔɾ]

վանկեր՝ խառ•ման•շ(ը)•փոր 

  1. Թբիլիսի՝ իրար վրա խառնված, տակնուվրա եղած, խառնաշփոթ ◆ Տուն ես մտնում, ամեն բան խառնափշտոր՝ ըստեղ ընտեղ ընկած։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։