խառնստուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑrnsˈtun]
վանկեր՝ խառ•ն(ը)ս•տուն
- Ուրմիա՝ հարսանքատուն, ուր հարսանիք է տեղի ունենում ◆ Խառնսի տերը խալխին ժողովեր էր խառստուն խասկերըթոնի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։