խաստաբուղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑstɑˈbuʁ]
վանկեր՝ խաս•տա•բուղ
- Վան՝ հաստապարանոց, ցուլի նման հաստ վիզ ունեցող (անձ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։