խավարախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑvɑɾɑˈχɔs]
վանկեր՝ խա•վա•րա•խոս
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) խավար, խավարի մեջ գտնվող ◆ Խավարումի նոր օրեր, Խավարախոս մի տաճար ու խավարի մատուռներ։ Հրաչյա Թամրազյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։