խավարավառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑvɑɾɑˈvɑr]
վանկեր՝ խա•վա•րա•վառ
Ածական
- (նորբ․) խավարում վառվող ◆ Տես, այնտեղ, ստորերկրյա խավարավառ գետնախորշում այն մթին, Ամբողջ գիշեր մինչ առավոտ վառ են մոմեր ու կանթեղ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։