խավլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑvl]
վանկեր՝ խա•վ(ը)լ
- պայման ◆ -Մաշկ, ես քըզի իդա խավլով վարձեր իմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Խավլ դնեմ, Պայման կապել, պայմանավորվել ◆ Զիմ աղջիկ կիտամ քու տղին, մինակ մեկ խավլ կդնիմ ուր հառեջ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Խավլ ու խարաբ, Պայմանավորվածություն ◆ -Հուրի՞ն էկար,չ՞է մեջ մըզի խավլ ու խարաբ կա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։