Jump to content

խատուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•տուկ 

  1. Պապեն՝ սատկած ◆ Կատուն խատուկ ի։ (Ձեռագիր)
  2. (փխբ․) նիհարած

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։