խատուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•տուկ 

  1. Պապեն՝ սատկած ◆ Կատուն խատուկ ի։ (Ձեռագիր)
  2. (փխբ․) նիհարած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։