խարաբա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑɾɑˈbɑ]
վանկեր՝ խա•րա•բա
- Շիրակ, Ջավախք, Շամախի, Վան, Ուրմիա, Մալաթիա, Ամասիա՝ ավերված, քանդված, փլված ◆ Ատ ղոջա հերկրին մեջ մե հետ ընկած գեղմ յա մե խարաբա ջաղացմ յա մե քանդված հանտեր վանքմ չկա։ (Խաթաբալա)
- Ղարաբաղ, Հավարիկ, Ջավախք՝ ավերակ, փլատակ ◆ Ճամփուն կուշտը կարմրջին քով մե խարաբամ կար։ (Ձեռագիր) ◆ Ասլանը մե խարատիմ դեմ կառնի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Խարաբա անել, ավերել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Շիրակի բարբառային բառեր
- Ջավախքի բարբառային բառեր
- Շամախիի բարբառային բառեր
- Վանի բարբառային բառեր
- Ուրմիայի բարբառային բառեր
- Մալաթիայի բարբառային բառեր
- Ամասիայի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաթաբալա
- Ղարաբաղի բարբառային բառեր
- Հավարիկի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Ձեռագիր