Jump to content

խարաբա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•րա•բա 

  1. Շիրակ, Ջավախք, Շամախի, Վան, Ուրմիա, Մալաթիա, Ամասիա՝ ավերված, քանդված, փլված  Ատ ղոջա հերկրին մեջ մե հետ ընկած գեղմ յա մե խարաբա ջաղացմ յա մե քանդված հանտեր վանքմ չկա։ (Խաթաբալա)
  2. Ղարաբաղ, Հավարիկ, Ջավախք՝ ավերակ, փլատակ  Ճամփուն կուշտը կարմրջին քով մե խարաբամ կար։ (Ձեռագիր)  Ասլանը մե խարատիմ դեմ կառնի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Խարաբա անել, ավերել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։