խարբութին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑɾbuˈtʰin]
վանկեր՝ խար•բու•թին
- Թբիլիսի՝ ագահություն, անկշտություն, անհագություն ◆ Միր խարբութինը, միր ագահութինը հեստի է թեժացի, վուր փորձեն չիս հանում, մասխարա իմ գցում։ (Խաթաբալա) ◆ Լավ ապրիլու համա խարբութինը, ագահությունը անպետք բան է։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։