խարիսա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑɾiˈsɑ]
վանկեր՝ խա•րի•սա
- Բալու՝ աղորիքների մեջ գլանաձև փայտ, որի վրա հագցվում է անիվի ներքևի մասը (սրա ներքևում լինում է մի ուրշ գլանաձև փայտ,որի ծայրը սեղմվելիս բարձրացնում է վերևի աղորիքը, և ալյուրի նուրբ չի աղացվում. ճնշումը նվազելիս խարիսան ներքև է իջնում, որի հետևանքով վերևի և ներքևի երկանաքարերի արանքը փոքրանում` նեղանում է, և ալյուրը մանր է ստացվում)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- խարիսան իջեցնել
- աղորիքի մեջ ցորենը մանր` նուրբ աղալ
- լեղուն կարճացնել
- խարիսան վերցնել,
- աղորիքի մեջ ցորենը խոշոր աղացվել
- ըմբոստանալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑɾiˈsɑ]
վանկեր՝ խա•րի•սա
- տե'ս հարիսա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։