Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խար•տի•շու•հի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խարտյաշ մազեր ունեցող՝ խարտիշահեր կին՝ աղջիկ ◆ Քառասունը հազիվ անցուկ, գիրուկ, ուժեղ… գեղանի խարտիշուհի մ՛էր։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Խարտիշուհի մ՛ հերատուկն ահա կըլլա փողոցին։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Խարտիշուհի կինն անվրդով հեռանում էր՝ չլսելու տալով իր մասին արված ակնարկները։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։