Jump to content

խացբերան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑt͡sʰbɛˈɾɑn]

վանկեր՝ խաց•բե•րան 

  1. Պապեն՝ անվարձ, փորհաց (աշխատող) ◆ Աղա, ձիկ էլ պռնի ու պանի վրա տիր, խացպերան կաշխատեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։