խացխմոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑt͡sʰχˈmɔɾ]

վանկեր՝ խաց•խ(ը)•մոր 

  1. Վան՝ խմոր անելու և հաց թխելու գործողությունը ◆ Խաց-խմորից պրծանք։ (Սողոմոն Տարոնցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։