Jump to content

խացխմոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɑt͡sʰχˈmɔɾ]

վանկեր՝ խաց•խ(ը)•մոր 

  1. Վան՝ խմոր անելու և հաց թխելու գործողությունը ◆ Խաց-խմորից պրծանք։ (Սողոմոն Տարոնցի)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։