խափամա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑpʰɑˈmɑ]
վանկեր՝ խա•փա•մա
- Պոլիս, Բալու՝ ոչխարի փորոտիք՝ մեջը լցրած համեմունքներով շաղախված բղլուր, որ եփում են թոնրից կախված պուտուկի մեջ ◆ Կնիկ կըսե մարդուն. «Խաչո, խափամեն էփեր է, հազըր է»։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։