խափանգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•փանգ 

  1. Թբիլիսի՝ վարագուրաձև եղեգնյա ծածկոց լուսամուտներին, որ իջեցնում ու բարձրացնում են թոկի միջոցով
  2. Ջավախք, Սեբաստիա՝ դռան կամ պատուհանի կրկնակի փեղկ ◆ Քամի է փչում, դռան խափանգը հետ դիր։ (Ձեռագիր) ◆ Մռքոն խանութը կոխպել, խափնքներն ա ձիգ գոցեր էր։ (Ձեռագիր)
  3. Թբիլիսի՝ թակարդ, որոգայթ ◆ Ինչ հանգի բանիր ասիս, վուր չին սարքի մեզ բռնելու, էն զահրումար խափանգը, վուր մե թիքա հացի կտորով միզ խափում ին։ (Գարեգին Սևունց)
  4. Ղարաբաղ՝ դռնակ, որ դրվում է դեպի ներքնահարկը բացված մուտքի վրա ◆ Խափանգը պաց, քինա տակե տատան խնձոր պեր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Խափանգ անիլ, Իջեցնել, արձակել ◆ Մազիրդ խափանգ իս անում։ Ս_Ն
  2. Խափանքի ներքև մեծցած, Սեբաստիա՝ Արհեստի տեր՝ պարկեշտ երիտասարդ
  3. Խափանքի ներքև մտնել, Արհեստավոր դառնալ, պարկեշտ կյանք վարել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։