Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•փանգ

Թբիլիսի՝ վարագուրաձև եղեգնյա ծածկոց լուսամուտներին, որ իջեցնում ու բարձրացնում են թոկի միջոցով
Ջավախք, Սեբաստիա՝ դռան կամ պատուհանի կրկնակի փեղկ ◆ Քամի է փչում, դռան խափանգը հետ դիր։ (Ձեռագիր) ◆ Մռքոն խանութը կոխպել, խափնքներն ա ձիգ գոցեր էր։ (Ձեռագիր)
Թբիլիսի՝ թակարդ, որոգայթ ◆ Ինչ հանգի բանիր ասիս, վուր չին սարքի մեզ բռնելու, էն զահրումար խափանգը, վուր մե թիքա հացի կտորով միզ խափում ին։ (Գարեգին Սևունց)
Ղարաբաղ՝ դռնակ, որ դրվում է դեպի ներքնահարկը բացված մուտքի վրա ◆ Խափանգը պաց, քինա տակե տատան խնձոր պեր։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։