խափես-խուփես
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑpʰɛs χuˈpʰɛs]
վանկեր՝ խա•փես-խու•փես
- Քեսաբ՝ սուտ, անիրական ◆ Խափես-խուփես պաներուն իմ է հավատալս չի քար կա։ (Ձեռագիր)
- նույնն է՝ խաբես-խուբես
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։