խդխդալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)դ•խ(ը)•դալ 

  1. Համշեն՝ անհանգիստ լինել
  2. Սվեդիա, Մալաթիա՝ արևից աչքը գրգռվելով՝ չկարողանալ լավ նայել
  3. Պոլիս, Խարբերդ, Մալաթիա՝ խտուտ գալ, խտղտալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։