խեթխթել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛtʰχˈtʰɛl]
վանկեր՝ խեթ•խ(ը)•թել
- Կարին՝ հաճախակի և մի քանի տեղերից խայթել ◆ Օձի պես իրար խեթում խեթխթում են։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։