խեթվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɛtʰˈvɑt͡skʰ]

վանկեր՝ խեթ•վածք 

  1. Խարբերդ՝ խայթոց ◆ Հոգուս տակը կարիճի խեթվածք կիմանամ։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։