Jump to content

խեթտիել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խեթ•տի•ել 

  1. Հաճն՝ կրել ◆ Առանչք ասսիեղը խեթտիե միսիդ, իտև մախոդը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։