խելացը

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [χɛˈlɑt͡sʰə]

վանկեր՝ խե•լա•ցը 

1. գործ է ածվում կապակցություններում

Արտահայտություններ

1. Խելացը էլնել
2. Խելացը ըլլել,
   1. Բալու՝ինչ անել չիմանալ, մոլորվել, շվարել
      1. Ակն՝ խելքը կորցնել, խելագարվել
3. Խելացը ուքալ, Կեսարիա՝ խելագարվել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։