խելըռուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛləˈruk]
վանկեր՝ խե•լը•տուկ
- Կարին, Արարատյան, Խիան՝ խելառ, խելքը պակաս, խենթուկ ◆ Խելըռուկի մեկն ի, ինոր վով ախչիկ կուտա։ (Ձեռագիր) ◆ Ուսան փուքսը փչե կը ու կաշե թը խելըռտուկը ինչ կենե։ (Ջավախեցի)
- Սասուն՝ նեղացած, խռոված, մի կողմ քաշված
- Նոր Բայազետ, Սասուն՝ ուշագնաց, ուշաթափված
- Համշեն՝ ցորենի մեջ աճող որոմ ◆ Ցոյնին նեսը խելըռուգ շադ գար։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։