խելքագնաց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛlkʰɑɡˈnɑt͡sʰ]
վանկեր՝ խել•քա•գ(ը)•նաց
- Վան՝ ուշագնաց, ուշաթափ
- (փխբ․) հիացած
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Խելքագնաց լինել,
- ուշաթափվել, ուշքը գնալ
- հիանալ, սքանչանալ ◆ Էն աղջիկը ինե տեսավ էն խորոտ կտրիճ, խելքագնաց էլավ վրեն։ Ահ
- ուշաթափվել, ուշքը գնալ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։