խեղեփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛˈʁɛpʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեղեփ
վանկեր՝ խե•ղեփ
խեղեփ1
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khel-eph-՝ *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. գոթերեն halbs, հին իսլանդերեն halfr, հին անգլերեն healf, հին վերին գերմաներեն halb «կես»։
Գոյական
[խմբագրել]- ընկույզի միջուկի առանձին մասը կամ միջուկը ◆ Վրան դարսեց չորթանի կլոր գնդեր, ընկույզի խեղեփ: Սերո Խանզադյան
- ճաշի մեջ գցելու համար ծեծած ընկույզ
- {հնց} ամբողջության մաս կազմող մասերից յուրաքանչյուրը\
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
խեղեփ2
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
[խմբագրել]- {գվռ} 1․ երես առած, շփացած, լիրբ։
2․ Անսովոր կարճ բարակ, ծաղրելի։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]◆ Խեղեփ աղջիկ ։ ԱՃ
◆ Խեղեփ հանդերձ ։ ԱՃ
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։