խեղկտալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խեղ•կը•տալ 

  1. Խարբերդ, Երզնկա, Չարսանճագ՝ անհամ կատակներ՝ խեղկատակություննեռ անել ◆ Տղա, հեռիք խեղկտաս։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Խարբերդ՝ թռվռալ, վեր-վեր թռչել (ուրախությունից) ◆ Նոր ծնածները խաղալեն, խեղկտալեն իրենց մայրերը պիտի դիմավորեն։ (Թլկատինցի)
  3. երես առնել, շփանալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։