խեն

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խեն 

խեն 1

1. Ղարաբաղ՝ կաթի մեջ եղած սննդարար նյութերը, խին ◆ Եղն ու խենն էլ ընդրանք քաշին տանին։ Սահակ Ամատունի

խեն 2

1. Կարին՝ քեն, ոխակալություն

Արտահայտություններ

1. խեն քշել - ոխ պահել ◆ Բաղոն տիոր հիմի էլ խեն կը քշե ինծի։ (Ձեռագիր)

խեն 3

1. Շատախ՝ հայր ◆ Հիշամ զխեն կենդանին։ Սասնա ծռեր

խեն 4

Վան, Շատախ՝

1. հայ ◆ Թագավոր սաց․ հայ մարդեր կսմի խեն մեր ավլատն ի։ Ահ
2. մարդ ◆ Մեր խիվանդ խեն տիո՞ր ի, ի՞նչ կանի։ (Գ․Շերենց)

խեն 5

1. Նոր Ջուղա՝ գործածվում է միայն կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. խեն լինել - ամաչելուց վատ զգալ ◆ Երբ նրա ստերը բռնեցի, խեն եղավ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։