խեշմեր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խեշ•մեր
- Քղի՝ անձ, որը գնում է մարդ հրավիրելու, խնդրակ, հրավիրակ
- ծաղրի առարկա ◆ Ես քու խեմշերտ ի՞մ։ (Լ․Սրապյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սըփ խեշմեր, խեխկատակ ◆ Սըփ խեշմեր կը լըմանի։ (Լ․Սրապյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։