խեց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեց
վանկեր՝ խեց
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khed-sk-` *(s)k(h)ed- «ճեղքել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն skhadatē «ճեղքում է», հայերեն շերտ (< *skhed-ri), լիտվերեն sksdervà «բեկոր», այլև, թերևս, խեճեպ (ըստ Պետերսոնի)։
Գոյական
- նոր հասունանալ սկսող, դեռևս նոր ջուր ընկած
- խեցի
- սերմ չընկած տարածություն ◆ Ինչպես սերմել, որ արտերում անսերմ խեց չմնա։ (Ակսել Բակունց)
- ԽԵՑ․Ար․ Խաղողի և այլ պտուղների հասունանալունշան, խայծ։
- ԽԵՑ, Արարատյան՝ Ցանված արտի մեջ սերմ չընկած փոքրիկ տարածություն։ ◆ Ինչպես սերմել, որ արտերում անսերմ՝ խեց չմնա։ (Ակսել Բակունց)
- Արարատյան՝ Գանձակ՝ Անիվի փայտե շրջանակ։
- Համշեն՝ Խոց, վերք։ ◆ Յոտկը խեց ըղաձ ա։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խեցի
- հեց
- խայծ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Խեց ընկնել, Պտուղը նոր հասնել։ ◆ Ծիրանը խեց ա ընկել։ Սահակ Ամատունի
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։