խեցալով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խե•ցա•լով 

  1. Վան՝ մտամոլոր, մտացրիվ ◆ Ծո տղա՜, տղա՜ խեցալով, իմ խեր քե աղջիկ չի տա։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։