խեցեփեղկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɛt͡sʰɛˈpʰɛʁk]

վանկեր՝ խե•ցե•փեղկ 

Գոյական


  1. (նորբ․) (փխբ․) խեցու նմանվող փեղկ ◆ Եվ ճոճուն էր մարմինդ խունացած, Պահում էին իրենց ստվերի տակ Արցունքների մարգարիտներ հստակ թարթիչներիդ խեցեփեղկերը թաց։ ◆ Եվ հուշերի խեցեփեղկերի մեջ արձագանքի մարգարիտներ մաքուր․․․ ահա արթնանում են մեկիկ-մեկիկ։ Հ․ Բեյլերյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]