խզկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)զ•կա
- Վան՝ ավազոտ՝ քարքարոտ՝ անպետք հող, որ վարելու համար պիտանի չէ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։