խզկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)զ•կա
- Վան՝ ավազոտ՝ քարքարոտ՝ անպետք հող, որ վարելու համար պիտանի չէ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։