խզմաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խըզ•մաթ 

  1. Մոկս՝ ամենօրյա՝ սովորական ծառայություն, սպասարկել ◆ Ամեն ինչի շնորք ունի, հըմը խզմաթ չունի։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խզմաթ անել՝ էնել ֊ ծառայել, սպասարկել ◆ Աղա, կտորմ խաց տու ուտեմ ու քո խզմաթն էնեմ։ Ահ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։